پتر گنوائے
جم کے پتر اکڑی گردن٫ لیکے پھردی کتھے جائے
کوجے پتر لیکے سوہڑیاں ٫کڑیاں عیب اے پا دیندیاں نیں
بددعاؤں دی پنڈ اپنے, سر تے بھاری کردی جائے
ایناں گلاں دے ہتھوں ہی٫ ماواں موہ سووا دیندیاں نیں
زیور کپڑے مال مویشی٫ نوکر چاکر دی چاہت وچ
نکی عمرے پتر کیویں٫ پردیساں وچ چا دیندیاں نیں
ہتھاں دے وچ لسٹاں لے کے٫ ہر دم فون اڈیکن والی
پہلی واج تے پیخے کل دے٫ کہہ جذبات سوا دیندیاں نیں
ہر ویلے جد کہندا پتر ,ماں میں گھر نوں آڑاں چاہنداں
سن کے کھول فرمیشی کھاتہ, نواں پواڑا پا دیندیاں نیں
ماں میں تیرے ہتھ دی روٹی, کنے سالاں توں نہیں کھادی
نہ پتر مہنگائی بڑی اے, گلاں عجب سنڑاں دیندیاں نیں
رڑ پڑ جاڑیں پردیساں وچ ,کملے شوہدے ہو جاندے نے
ممتاز اے شوقاں دے چکر وچ ,ماواں پتر گنوا دیندیاں نیں
°°°°°°°°°°
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں