کیویں آئے او
گلیاں دے پتر پچھدے نے کیویں آئے او
کی دسیئے ہن کی پچھدے نے کیویں آئے او
قبراں تے رون یا ڈولے ٹورن وی نہ پہنچے
مجبوراں دی مجبوری اے نہیں سمجھدے کیویں آئے او
سانوں ٹوٹے کر کر کے جو ویچدے رہے نے
او وی نے ہن سانوں پچھدے کیویں آئے او
سرخ گلاباں ورگے مکھڑے کالے پے گئے
محنتاں ساڈیاں ناہیوں دسدے کیویں آئے او
رکھاں دے رکھ وی نہیں ہن تے ٹھار ونڈاندے
ہور کسے نوں کی ہن دسدے کیویں آئے او
گلیاں تے ہن بہتیاں تنگ جیاں لگن پیاں
دل وی ایناں وانگوں تنگ پے کیویں آئے او
خوشیاں تے ہن ذاتی گلاں ہو گئیاں نیں
درد وی نہیں ہن کوئی ونڈدے کیویں آئے او
ایتھے نے ہن لٹ دے ہاسے ہسن کیوں نہ
زخم تے رہے نے ساڈے رسدے کیویں آئے او
اے تے روڑے مار کے تہانوں پاگل کر دین
ایتھے نہیں ہن دارو لبدے کیویں آئے او
اینا پانی لنگ گیا ممتاز پلاں تھائیں
زخم وی کوئی نہیں ہن کجدے کیویں آئے او
●●●
کوئی تبصرے نہیں:
ایک تبصرہ شائع کریں