■ ٹڈ دا غم/ پنجابی کلام ۔ او جھلیا

             ٹڈ دا غم

ہور غماں  نوں جھڈ وی دیئے، ٹڈ دا غم کھا جاندا اے

بوٹی بوٹی کر  بندے نوں، اپنا آپ وخاندا اے

بھک نوں دین دھرم نال کی اے، ناں نال ایدا کی لینڑاں 

اونہوں کی کہ دل تیرا ، کی منگدا اے کی چاہندا اے

خالی جیب کی ظالم شے اے، ہر اعتبار گنوا دیندی اے

ہر بدنامی تنی منٹی، متھے ہر کوئی لاندا اے

روٹی دی چوری دے بدلے، پندرہ سال دی جیل جو کٹے

مفلس کولوں وی تے پچھ لوو، کیوں اعتبار گنواندا اے

ٹڈ وچ روٹی جے کر نہ ہوئے، رات وی بھاری ہو جاندی اے 

روز سویرے اٹھ کے بندہ، بھک دکان سجاندا اے

پیو نوں سولاں چاڑھ دیندا اے، پٹری اتے جا پاندا اے

بولی لاندا غربت دی، بچے ماں توں  وکواندا اے

ٹڈ دا مرض اے سب توں اچا ، ایس توں ہور نہ کج وی سچا

نہ اے جیون جوگا چھڈے ، نہ اے مار مکاندا اے

بھک نال بھڑنا پے جاوے تے، ہر جنگ بندہ بھل جاندا اے

درد دوائیاں ونڈدا پھردا،  پٹیاں خوب دواندا اے

ٹڈ دے مارے نوں ممتاز، نہ عزت شہرت کم دیندی اے

امرت کہہ کے زہر پیالہ، دھوکے نال پیاندا اے

                 ●●●