@ بیٹھا ایں/ پنجابی کلام ۔ او جھلیا

بیٹھا ایں

چار دن اوس نے دنیا ویکھی اے، جنہوں دنیا وکھان بیٹھا ایں 

یاد کنے جہان دے قصے ،جنہوں قصے سنان بیٹھا ایں

مال دے نال دل نہیں ملدا ،نہیں تے تینوں اے دسناں نہ پیندا  

اونے ہر چیز واری تیرے توں ، تو لکا کے سمان بیٹھا ایں 

بندہ بننا وی اینا سوکھا نہیں ، ایس دے وی اصول ہوندے نیں 

جو تو چاہیں گا اوہو ہووے گا، کر کے کیسے گمان بیٹھا ایں 

رج کے دو ٹیم روٹی لب جاوے، کوئی مصیبت نہ چار دن آوے

اینی آکڑ اے تیری گردن وچ

رشتیاں نوں موکان بیٹھا ایں

کیوں نہ انصاف قتل ہو جاندا، کیوں نہ حقدار لٹ گیا ہوندا 

دے کے رشوت کھلو کے موڈھے تے، 

فیصلے تو کران بیٹھا ایں 

میں تے رکھیا سے تیرے سر اتے ،

جیڑا  شملہ او چٹے رنگ دا سی 

سوداگر لا کے پگ اتے کالے، گندگی دے نشان بیٹھا ایں

تار تے سارے ٹٹ گئے کد دے ،تیرے ہتھوں ہی کم اے ہویا سی

ہن تے ممتاز نے کٹا دیتیاں ،کیڑیاں تاراں ہلان بیٹھا ایں

°°°°°°°