■ نصیب من/ پنجابی کلام ۔ او جھلیا

نصیب من 

جو نہ پا سکیں، او تیرا نہیں، جیڑا لب گیا، او نصیب من

اونوں پیار کر، اونوں اپنا لے  ،اونوں دل دے اپنے قریب من

کئی وار ہوندا اے، ایسطرح کہ نصیب تے، ریہا سسکدا

توں بھٹکدا پھرداں ایں ،اوس لئی ،

کسے ہور دا، جو حبیب من

جے تو ہس کے گل وی، نہ کر سکیں ،

ایسی مفت شے وی، نہ ونڈ سکیں 

تیری دولتاں نوں، میں کی کراں،

تو بڑا ایں دل دا غریب من

گل ایسی کر، کہ رسے ہوئے ،سبھی راضی ہون قریب ہن

جے زباں دے زور تے، شر ونڈیں ، فیر کاہے دا ایں خطیب من

او نہیں ہاردا ،اوہدی جت پکی، ممتاز اے اسی ویکھیا اے

جیڑا نال جند ، متھا لا لوے ، جیڑا چک لے غم دی صلیب من

               ●●●